Τα καθέκαστα της μάχης
Πέτρα
12/24 Σεπτεμβρίου 1829
Αναφερόμενοι τόποι: Βουδουνίτσα, Διάσελλο, Σκουρτανιώτη
Μάχη στην Πέτρα της Βοιωτίας. Τελευταία μάχη της επανάστασης
Η νύκτα λοιπόν διαβάσα με σπουδήν, ένεκα της ζέσεως του να γίνη η μάχη μια ώρα αρχύτερα, να ιδή την τύχην του ο καθείς, την αυγήν <της 12 του αυτού> περί το λυκαυγές, ακούσθησαν αι τυμπανοκροτήσεις και οι ήχοι των σαλπίγγων της συναθροίσεως του εχθρικού στρατού…εδόθη το σύνθημα της επιθέσεως εις την <αθρόαν> φάλαγγα να ορμήση με το βήμα συγκροτεί κατά των τριών οχυρωμάτων Πέτρας, Διασέλλου και Σκουρτανιώτη…Συνέπεια λοιπόν της <υπογραφείσης> συνθήκης, διαταχθείσα η Χιλιαρχία του Δυοβουνιώτη και ο Γκριζιώτης με εώς διακοσίους να συνοδεύσουν μακρόθεν το σώμα ετούτο έως την Βουδουνίτζαν-σταλέντα <εκατέρωθεν οπίσω> τα ενέχυρα την αυτήν ημέραν.
Πηγή: Ν. Κασομούλης, Στρατιωτικά ενθυμήματα της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833). Προτάσσεται ιστορία του Αρματωλισμού, Γιάννης Βλαχογιάννης (εισ.-σημ.), τ. Γ΄, Αθήναι, Χορηγία Παγκείου Επιτροπής, 1939, σ. 229-239.
3 αποτελέσματα (1/3)
Κακήν κακώς
Πέτρα
12/24 Σεπτεμβρίου 1829
Μάχη στην Πέτρα της Βοιωτίας. Τελευταία μάχη της επανάστασης
Την 12 αφήσαντες μικράν φρουράν εν τω στρατοπέδω εκίνησαν κατά των Ελλήνων επί σκοπώ να τους διασκορπίσωσι και ν΄ανοίξουν την οδόν, το ιππικόν σχηματισθέν εις δύο γραμμάς ετοποθετήθη κάτωθεν της Πέτρας…η επικουρία και η γενναία αντίστασις εματαίωσε τα τολμηρά κινήματα του Ασλάνμπεϊ και τους ηνάγκασαν να φύγουν κακήν κακώς.
Πηγή: Λάμπρος Κουτσονίκας, Γενική ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Τύποις του «Ευαγγελισμού» Δ. Καρακατζάνη, 1863-1864, σ. 384.
Προηγούμενο
3 αποτελέσματα (2/3)
Η τελευταία μάχη
Πέτρα
12/24 Σεπτεμβρίου 1829
Αναφερόμενοι τόποι: Θήβα, Λιβαδειά
Μάχη στην Πέτρα της Βοιωτίας. Τελευταία μάχη της επανάστασης
Ο δε Υψηλάντης, συγκεντρώσας εκ νέου 2300 στρατιώτας κατέλαβε την μεταξύ Θηβών και Λεβαδείας θέσιν της Πέτρας• δι' αύτης ήλθαν να διαβώσι συσσωματωμένοι επί της επανόδου των οι εχθροί, και ιδόντες τους Έλληνας κατέχοντας αυτήν παρεστρατοπέυδευσαν την 10 σεπτεμβρίου. Ήσαν 5000 τακτικοί και άτακτοι, πεζοί και ιππείς, έλκοντες τέσσερα κανόνια. Προς τα χαράγματα της 12 άφησαν μικράν φρουρά εν τω στρατοπέδω, το ωχύρωσαν, και εκίνησαν κατά των Ελλήνων επί σκοπώ ν’ ανοίξωσι την οδό.
Πηγή: Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έκδοσις δευτέρα επιθεωρηθείσα και διορθωθείσα, τ. Δ΄, Εν Λονδίνω, Εκ της εν τη αυλή του Ερυθρού Λέοντος τυπογραφίας Ταϋλόρου και Φραγκίσμου, αωξ΄-αωξβ΄ [1860-1862], σ. 361-363.
Προηγούμενο
3 αποτελέσματα (3/3)