Την 4 Ιουνίου έφθασεν ο Υψηλάντης εις Ρύμνικ με τέσσαρας χιλιάδας στρατιώτας, και πληροφορηθείς τα περί των Τούρκων, διέταξε να καταλάβωσι τας αναγκαίας θέσεις κατά το χωρίον Δραγασάνι, μίαν ώραν απέχον από τα κατεχόμενα υπό των Τούρκων μοναστήρια […]. Οι Τούρκοι εις εκείνην την μάχην εφόνευσαν υπέρ τους διακοσίους ιερολοχίτας, και εζώγρησαν εβδομήντα τρεις, εν οίς καί τινες τραυματισμένοι· εφόνευσαν και τους εκατοντάρχους, και εικοσιπέντε υπαξιωματικούς, και τον Ελβετόν φιλέλληνα Μπορδιέ, και εκυρίευσαν τας αποσκευάς και τα πυροβόλα των Ελλήνων· αλλ’ εφονεύθησαν και εξ αυτών υπέρ τους πεντακοσίους.

Πηγή: Νικόλαος Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ. Α΄, Αθήνησι, Εκ του Τυπογραφείου Χ.Ν. Φιλαδελφέως, 1851, σ. 187-189.

Μεγάλη εγένετο η υλική ζημία των Ελλήνων, ως θανατωθέντων εκ μεν του σώματος του Καραβιά περί τους εκατόν τεσσαράκοντα, εκ δε του υπό τον Νικόλαον Υψηλάντην υπέρ τους διακοσίους. Τέσσαρες εκατόνταρχοι του ιερού λόχου, ο Δρακούλης Σούτσος, Κρόκιας και Ιωαννίτης, ο σημαιοφόρος Ξενοφών και εικοσιπέντε υπαξιωματικοί, έπεσον θύματα, ως και ο φιλέλλην Βορδιέ, Ελβετός, διακριθείς επί ανδρεία. Επί τούτοις ηχμαλωτίσθησαν τριάκοντα επτά, οι πλείους ωσαύτως ιερολοχίται, πεμφθέντες δέσμιοι εις το Βουκουρέστιον, και εκείθεν εις Σιλιστρίαν και Κωνσταντινούπολιν, όπου απεκεφαλίσθησαν […]. Ούτως απωλέσθη εν ολίγη ώρα μία των γλυκυτέρων ελπίζων της Ελλάδος, ο ιερός λόχος.

Πηγή: Ιωάννης Φιλήμων, Δοκίμιον ιστορικόν περί της ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Β΄, Αθήναι, Τύποις Π. Σούτσα και Α. Κτενά, 1859, σ. 182-183.

Όλοι δε οι ιερολοχίται θα ηφανίζοντο, αν δεν επρόφθαναν οι επιβοηθοί ούτοι, εν οίς διέπρεψεν ο Βλάχος οπλαρχηγός Ιωαννίτσας Χόρκας. Οι Τούρκοι, καταδιώξαντας τους ηττηθέντας μέχρι της χαράδρας, επανήλθαν εις το χωριόν νικηταί, απορούντες και αυτοί δι' όσα παρά πάσαν ελπίδα κατώρθωσαν.

Πηγή: Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έκδοσις δευτέρα επιθεωρηθείσα και διορθωθείσα, τ. Α΄, Εν Λονδίνω, Εκ της εν τη αυλή του Ερυθρού Λέοντος τυπογραφίας Ταϋλόρου και Φραγκίσμου, αωξ΄-αωξβ΄ [1860-1862], σ. 123-125.

Ο δε Υψηλάντης μαθών την εις Δραγατσάνι μετάβασιν των Οθωμανών, ητοίμασε τους περί αυτόν διά να τους κτυπήσωσιν. Ετοιμασθέντων δε πάντων των διά την αντίκρουσιν, την 6 Ιουνίου… εξελθόντες δε οι Οθωμανοί άπαντες εκ του Δραγατσανίου, και επιπεσόντες επί τους Έλληνας, εφόνευσαν πολλούς, και τραπέντας εις φυγήν κατεδίωκον αυτούς οι Οθωμανοί μέχρι του προρρηθέντος ξηρού ρύακος και της γέφυρας.

Πηγή: Αμβρόσιος Φραντζής, Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, αρχομένη από του 1715 και λήγουσα το 1835, τ. Α΄, Εν Αθήναις, Εκ της τυπογραφίας Η Βιτώρια του Κωνστ. Καστόρχη και Συντροφίας, 1839, σ. 190-193.