Εκ του Ρώμανου διηυθύνθη εις την Φωξάνην, πρωτεύουσαν του θέματος Σλαμρίμνικου […]. Εκεί οι συρρέοντες νέοι της Οδησσού και άλλων πόλεων εσχηματίσθησαν παρά του Υψηλάντου εις ίδιον στρατιωτικόν σύνταγμα, ονομασθέν, κατά μίμησιν του Θηβαϊκού, Ιερός Λόχος, και μόνον πεζούς, ουχί δε ιππείς, περιλαμβάνον. […] Εν άλλαις λέξεσιν, ο Ιερός Λόχος η πρώτη ήν σύλληψις τακτού στρατού υπό τύπους ελληνικούς, δι’ όν λόγον ο αριθμός της δυνάμεως αυτού απροσδιόριστος έμενεν […]. Εντεύθεν οι ιερολοχίται έφερον στολήν ιδίαν, μίγμα ελληνικού και ευρωπαϊκού σχηματισμού και μέλανος εν γένει χρώματος, εξ ού και Μαυροφόροι παρά των πολλών ωνομάζοντο.

Πηγή: Ιωάννης Φιλήμων, Δοκίμιον ιστορικόν περί της ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Β΄, Αθήναι, Τύποις Π. Σούτσα και Α. Κτενά, 1859, σ. 92-93.

Επτά ημέρας διέμενεν ο Υψηλάντης εν Φωξάνη, καθ’ άς κατεγίνετο γυμνάζων κατά την ευρωπαϊκήν τάξιν πολλούς νέους, πεπαιδευμένους ως επί το πλέιστον και αγαθών γονέων, συρρέοντας καθ’ ημέραν πολλαχόθεν υπό τας σημαίας του εξ ών συνεκροτήθη τάγμα επονομασθέν «ιερός λόχος». Ελέγοντο δε οι ιερολοχίται ούτοι μαυροφορίται, διότι εμελανοφόρουν• έφεραν δε επί του πίλου κατά μέτωπον ομοίωμα κρανίου επί δύο κοκκάλων εν χιαστώ σχήματι υφ’ ό επιγραφή «Ελευθερία ή θάνατος» εφόρουν δε και εθνόσημον τρίχρουν.

Πηγή: Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έκδοσις δευτέρα επιθεωρηθείσα και διορθωθείσα, τ. Α΄, Εν Λονδίνω, Εκ της εν τη αυλή του Ερυθρού Λέοντος τυπογραφίας Ταϋλόρου και Φραγκίσμου, αωξ΄-αωξβ΄ [1860-1862], σ. 42.

Συστήσας δε μεταξύ τούτων έν σώμα στρατιωτικόν εν είδει τακτικού, και επωνομάσας αυτό Ιερόν Λόχον.

Πηγή: Αμβρόσιος Φραντζής, Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, αρχομένη από του 1715 και λήγουσα το 1835, τ. Α΄, Εν Αθήναις, Εκ της τυπογραφίας Η Βιτώρια του Κωνστ. Καστόρχη και Συντροφίας, 1839, σ. 185.