Τα τέλη δε του Μαΐου μετά πολλάς διαπραγματεύσεις, μεσολαβούντος του Γάλλου Ναυάρχου De Rigny, παρεδόθη η Ακρόπολις εις τον Κιουταχήν, και ούτως άπασα η Στερεά μέχρι του Ισθμού έμεινεν εις χείρας των Τούρκων.

Πηγή: Κωνσταντίνος Μεταξάς, Ιστορικά Απομνημονεύματα εκ της ελληνικής επαναστάσεως, Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Βιβλιοθήκη, τ. 6, (εκλογή) Γ. Τσουκαλάς, Αθήνα [1956], σ. 147.

Και όμως, εν ώ η Κυβέρνησις εμποδίζει το έθνος τού να προοδεύση εις την κατάκτησιν των δικαίων του, ο ουρανός ευλογεί τους αγώνας των Ελλήνων, και την 8 Ιουνίου πίπτει το φρούριον των Αθηνών εις την εξουσίαν των, παραδοθέντων των Τούρκων με συνθήκας […]. Επί δε του φρουρίου αυτού κυματίζεται η Ελληνική σημαία, ότε οι εχθροί των Ελλήνων χριστιανοί της Ευρώπης δίδουσι σχέδια φοβερών εκστρατειών εις τον Σουλτάνον εναντίον των.

Πηγή: Νικόλαος Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ. Α΄, Αθήνησι, Εκ του Τυπογραφείου Χ.Ν. Φιλαδελφέως, 1851, σ. 351-352.

Αλλά την νύκτα της 4 προς την 5 Ιουνίου ο Οδυσσεύς εδολοφονήθη […].

Πηγή: Νικόλαος Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ. Β΄, Αθήνησι, Εκ του Τυπογραφείου Χ.Ν. Φιλαδελφέως, 1852, σ. 320.

Όθεν την αυγήν της 3 Αυγούστου ορμήσαντες από πολλά μέρη οι Τούρκοι, εις την πόλιν μετά ημισείας ώρας μάχην, και οι Έλληνες υπεχώρησαν και κατέλαβον τας περί την Ακρόπολιν οικίας, και αντιμάχονται προς τους εχθρούς όσον δύνανται, και τέλος κλείονται εις την Ακρόπολιν, αφού εφόσονευσαν τριακοσίους εξ αυτών και εζώγρησαν πολλούς, και προς τούτοις τον πρώτον του Κιουταχή πυροβολιστήν, τον οποίον και θα μεταχειρισθώσιν, επιτήδειον όντα κατά των ομοφύλων του, και αφού έπεσαν και επληγώθησαν από το μέρος των ως διακόσιοι, και εζωγρήθησαν ως σαράντα ομού άνδρες, γυναίκες και παιδία. Και ο Κιουταχής είναι ήδη κύριος της πόλεως των Αθηνών.

Πηγή: Νικόλαος Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ. Γ΄, Αθήνησι, Εκ του Τυπογραφείου Χ.Ν. Φιλαδελφέως, 1857, σ. 90.

Μετά δύω ώρας έφθασαν υπό τον Φιλοπάππουν, όπου διετάχθησαν να καταβιβάσωσι τα όπλα διά τον φόβον μη λαμποκοπώσιν εις το φως της Σελήνης, και διακρίνωνται υπό των εχθρών, και τότε η νυκτοφυλακή ετουφέκισεν αφ’ ού εφώναξε δις, και ευθύς ήρχισε το πυρ πανταχόθεν, και τα βόλια κατέπιπτον ραγδαία ως χάλαζα […]. Όθεν εβιάσθη [ο Φαβιέρος] να μείνη και θα υποστή και αυτός με τους μετ’ αυτού όλα τα δεινά της πολιορκίας και να μη ωφελήση τίποτε, εν ώ ευρίσκετο έξω της Ακροπόλεως, συνεννοούμενος και εκ συμφώνου με τους άλλους αρχηγούς των Ελλήνων ενεργών θα ωφελεί και ίσως θα συνετελεί να διαλυθή η πολιορκία και να καταστραφή ο Κιουταχής.

Πηγή: Νικόλαος Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ. Γ΄, Αθήνησι, Εκ του Τυπογραφείου Χ.Ν. Φιλαδελφέως, 1857, σ. 174-176.

Και ούτως αφού εβίασαν δύω τρεις γέροντας και γυναίκας και παιδία να μείνωσι και άκοντες εις την πόλιν, υπέγραψαν την συνθήκην, και την 27 Μαΐου αφήκαν την Ακρόπολιν εις την εξουσία του Κιουταχή, και ανεχώρησαν εις την Σαλαμίνα επί πλοίων πολεμικών Γαλλικών και Αυστριακών.

Πηγή: Νικόλαος Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ. Γ΄, Αθήνησι, Εκ του Τυπογραφείου Χ.Ν. Φιλαδελφέως, 1857, σ. 302.