Ο Ρόδιος παρέδωκε τας σημαίας εις τον Φαββιέρον, όστις τον επροσκάλεσε να λάβη μέρος εις την βελτίωσιν του σώματος.

Πηγή: Χρ. Σ. Βυζάντιος, Ιστορία του τακτικού στρατού της Ελλάδος από της πρώτης συστάσεως του κατά το 1821 μέχρι των 1832, Εν Αθήναις, Εκ της τυπογραφίας Κ. Ράλλη, 1837, σ. 39.

Το 1828 Γεναρίου 6 ήλθε και ο Κυβερνήτης εις Ναύπλιον και εδιέταξε όλα τα Ρουμελιώτικα στρατεύματα να συνακτούν εις Δαμαλά της Ερμιόνης, να τα οργανίση εις χιλιαρχίας, ως και έγινε και έκαμε πρώτον χιλίαρχον όλου του στρατού τον Κίτζον Τζαβέλαν.

Πηγή: Ιωάννης Θ. Κολοκοτρώνης (Γενναίος), Απομνημονεύματα, Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Βιβλιοθήκη, τ. 1, (εκλογή) Γ. Τσουκαλάς, Αθήνα [1956], σ. 197.

Εντός του Νησίου και πέριξ των Καλαμών τα χωριά ο Γεώργιος και Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλη ήτον εις είδος φυλακή· τότες έβαλαν την ολεθρίαν βουλήν να φονεύσουν τον Κυβερνήτην και να φονεύσουν την Ελλάδα· και εφόνευσαν τις 27 Σεπτεμβρίου τον Κυβερνήτην, όπου επήγαινε <εις> τον Άγιον Σπυρίδωνα να εκκλησιαστή, ήτον ημέρα Κυργιακή […].

Πηγή: Ιωάννης Θ. Κολοκοτρώνης (Γενναίος), Απομνημονεύματα, Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Βιβλιοθήκη, τ. 1, (εκλογή) Γ. Τσουκαλάς, Αθήνα [1956], σ. 212.

Εις το μεταξύ αυτό ήλθε και ο βασιλεύς εις Ναύπλιον, όπου ο Κολοκοτρώνης έγραψε σε όλες τες επαρχίες να κάμουν αναφοράς και επιτροπάς, να πάνε να συγχαρούν τον ερχομόν του βασιλέως. Ενόμιζεν ο Κολοκοτρώνης, ότι θα εκτιμηθούν οι εκδουλεύσεις του από την Ανττιβασιλεία.

Πηγή: Ιωάννης Θ. Κολοκοτρώνης (Γενναίος), Απομνημονεύματα, Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Βιβλιοθήκη, τ. 1, (εκλογή) Γ. Τσουκαλάς, Αθήνα [1956], σ. 226.

Και ανοίξαντες την θύραν εισήλθον οι Έλληνες. Ο Στάικος λοιπόν, κύριος αποκατασταθείς του Παλαμιδίου, έστειλεν αμέσως τους φρουρούντας κατώ εις το Ναύπλιον, παραγγείλας εις τους Ναυπλιείς να παραδοθούν εις τον νικητήν και τους χαρίζει την ζωήν και έν μέρος της κινητής περιουσίας των, να τους εξαποστείλη δε ασφαλώς εις την Μικράν Ασίαν. Εξελθόντων τούτων, ήρχισαν οι Έλληνες τον κανονοτουφεκοβολισμόν όλην εκείνην την νύκταν ώστε κατέλαβε φρίκη και απελπισία τους Ναυπλιείς και προτού εξημερώση έστειλαν πρεσβείαν εις τον Στάικον, ότι παραδίδονται εις την διάκρισιν τοιούτου γενναιόφρονος νικητού.

Πηγή: Κανέλλος Δεληγιάννης, Απομνημονεύματα, Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Βιβλιοθήκη, τ. 16-18, (εκλογή) Γ. Τσουκαλάς, Αθήνα [1957], τ. Β΄, σ. 120.

[Ε]γώ μετά του αδελφού μου και του ανεψιού μου απήλθομεν εις το Ναύπλιον, όπου φθάσαντες μετά το δειλινόν έξωθεν αυτού ηνταμώθημεν εκεί τυχαίως μετά των μελών της νέας Κυβερνήσεως, τον Ζαΐμην, τον Αναγνώστην Δεληγιάννην, τον γέροντα Μαυρομιχάλην και των λοιπών και εισήλθομεν μαζί εις το Ναύπλιον […].

Πηγή: Κανέλλος Δεληγιάννης, Απομνημονεύματα, Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Βιβλιοθήκη, τ. 16-18, (εκλογή) Γ. Τσουκαλάς, Αθήνα [1957], τ. Γ΄, σ. 97.

Μεθ’ όλας τας αποτυχίας τας οποίας απήντησεν η Κυβέρνησις ηναγκάσθη ν’ ανακαλέση εκ της εξορίας τον Γεροκολοκοτρώνη […].

Πηγή: Κωνσταντίνος Διαμαντόπουλος, Απομνημονεύματα ή αληθή ιστορικά γεγονότα του 1821 μη αναφερόμενα εν ταις Ελληνικαίς ιστορίαις, Εν Τριπόλει, Τυπογραφείον Ι. Ν. Πρωτοπούλου, 1883, σ. 26.

Η δε Κυβέρνησις βλέπουσα τον κίνδυνον εις τον οποίον έφθασεν η πατρίς, απεφάσισε και έφερεν εις Ναύπλιον τους εις Ύδρα φυλακισμένους και εδιόρισε τον Κολοκοτρώνην να εκστρατεύση με τους Πελοποννησίους κατά του Ιμπραΐμη, οι οποίοι τον εζήτουν και χωρίς αυτόν δεν επιάναν τα όπλα.

Πηγή: Αναγνώστης Κοντάκης, Απομνημονεύματα, Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Βιβλιοθήκη, τ. 11, (εκλογή) Γ. Τσουκαλάς, Αθήνα [1957], σ. 60.

Τέλος πάντων έφθασαν οι άνθρωποι εις τόσην απόνοιαν, ώστε και τον στόλον έκαυσαν του έθνους και τον Κυβερνήτην εδολοφόνησαν την 29 Σεπτεμβρ. 1831, ημέρα Κυριακή, ώρα εωθινή. Οι δε φονείς του ήτον ο Κωνσταντίνος και Γεώργιος Μαυρομιχάληδες, και έλαβαν τα επίχειρα της κακίας των.

Πηγή: Αναγνώστης Κοντάκης, Απομνημονεύματα, Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Βιβλιοθήκη, τ. 11, (εκλογή) Γ. Τσουκαλάς, Αθήνα [1957], σ. 72.

Μετ’ ολίγον η Διοίκησις μετέβη εις Ναύπλιον, αλλ’ υπαρχούσης της διαιρέσεως μεταξύ Διοικήσεως Γερουσίας και οπλαρχηγών, ο Δημήτριος Πλαπούτας φρούραρχος Ναυπλίου, δεν ηθέλησε να δεχθή την Διοίκησιν εις Ναύπλιον, και ούτω διέμενον εντός του πλοίου, το Βουλευτικόν, Εκτελεστικόν και οι Υπουργοί απέναντι του Ναυπλίου.

Πηγή: Κωνσταντίνος Μεταξάς, Ιστορικά Απομνημονεύματα εκ της ελληνικής επαναστάσεως, Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Βιβλιοθήκη, τ. 6, (εκλογή) Γ. Τσουκαλάς, Αθήνα [1956], σ. 67.

Κατά την 7 Ιανουαρίου 1828, έλαμψεν η χαρμόσυνος ημέρα εις την Ελλάδα, καθ’ ήν επί του Αγγλικού δικρότου Warspite διοικουμένου υπό Πάρκερ, κατευοδώθη εις Ναύπλιον ο Κυβερνήτης· την αυτήν ημέραν ήτον έτοιμος ο Γρίβας να κτυπηθή μετά του Φωτομάρα, αλλ’ η άφιξις του σεβασμίου εκείνου ανδρός κατεπράυνε τα πνεύματα, έπαυσε τους εμφυλίους σπαραγμούς […].

Πηγή: Κωνσταντίνος Μεταξάς, Ιστορικά Απομνημονεύματα εκ της ελληνικής επαναστάσεως, Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Βιβλιοθήκη, τ. 6, (εκλογή) Γ. Τσουκαλάς, Αθήνα [1956], σ. 155.

Εν ώ οι Τούρκοι ευρίσκοντο πολιωρκημένοι εις την Κόρινθον, ο Κολοκοτρώνης διατάξας τον Πλαπούταν και τον Γενναίον με τους Καρυτινούς, ως και τον Αλέξιον Νικολάου και τον Κολιόν Δαρειώτην με τους Τριπολιτσιώτας, τον τε Π. Ζαφειρόπουλον με τους Αγιοπετρίτας να οχυρωθώσιν εις το Δερβενάκι, διά να εμποδίσωσι τους Τούρκους του να εισκομίσωσι τροφάς εις το Ναύπλιον, μετέβη εις Τριπολιτσάν να συσκεφθή με την Γερουσίαν περί των πραγματων […].

Πηγή: Νικόλαος Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ. Α΄, Αθήνησι, Εκ του Τυπογραφείου Χ.Ν. Φιλαδελφέως, 1851, σ. 467.

Εις το Ναύπλιον συνεκάλει και η Κυβέρνησις ήδη τους παραστάτας του έθνους να συγκροτήσωσι το βουλευτικόν σώμα, διότι τη 18 Ιανουαρίου είχεν εκδώσει ψήφισμα διαλαμβάνον ότι το Ναύπλιον διορίζεται καθέδρα της Κυβερνήσεως […].

Πηγή: Νικόλαος Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ. Α΄, Αθήνησι, Εκ του Τυπογραφείου Χ.Ν. Φιλαδελφέως, 1851, σ. 495.

Εις τοιαύτην κατάστασιν των πραγμάτων συνησθάνθη και η Κυβέρνησις την ανάγκην της ομονοίας, αφ’ ού μάλιστα εστερεώθη οπωσδήποτε η εξουσία της, και την εσύμφερεν η ησυχία και η ευταξία του τόπου, και την 2 Ιουλίου χαρίζει αμνηστίαν εις τους αντάρτας· πλην αποκλείει από όλα τα υπουργήματα της πατρίδος διά τε την δευτέραν και την τρίτην περίοδον τους πεπτωκότας νομοτελεστάς και βουλευτάς, και τους συνεδριάσαντας εις το εν Τριπολιτσά βουλευτικόν. Και μ’ όλον τούτο, αυτοί έπαυσαν από πάσαν εχθροπραξίαν αφ’ ού καθορώσι τα κοινά δυστυχήματα, και αφ’ ού μάλιστα και απ’ αυτά τα πράγματα επληροφορήθησαν ότι δεν ήθελον τελεσφορήσει, πολεμούντες κυβέρνησιν έχουσαν εις την διάθεσίν της χρήματα.

Πηγή: Νικόλαος Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ. Β΄, Αθήνησι, Εκ του Τυπογραφείου Χ.Ν. Φιλαδελφέως, 1852, σ. 100-101.

Και πάλιν η μάστιξ του εμφυλίου πολέμου εις την Ελλάδα! Κατά τον Σεπτέμβριον συνήχθησαν οι βουλευταί της γ΄ περιόδου εις Ναύπλιον, και μεταξύ τούτων είναι και οι πλειότεροι της β΄ περιόδου, όσοι δηλαδή πρωταίτιοι του εμφυλίου πολέμου, οίτινες επεκυρώθησαν και διά την τρίτην περίοδον.

Πηγή: Νικόλαος Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ. Β΄, Αθήνησι, Εκ του Τυπογραφείου Χ.Ν. Φιλαδελφέως, 1852, σ. 135.

[…] ότε είχε φθάσει εις το Ναύπλιον ο φιλέλλην Γάλλος Κάρολος Φαβιέ, συνταγματάρχης, εκ των αξιωματικών του Ναπολέοντος, και κατά φθίνοντα τον Ιούνιον εδέχθη και ωρκίσθη να υπηρετήση το ελληνικόν Έθνος ως αρχηγός του τακτού στρατού των Ελλήνων, αναδεχθείς να τον οργανίση αντί του Ροδίου και να πολεμήσει τον εχθρόν.

Πηγή: Νικόλαος Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ. Β΄, Αθήνησι, Εκ του Τυπογραφείου Χ.Ν. Φιλαδελφέως, 1852, σ. 335.

Την 16 Μαΐου έφθασαν εις το Ναύπλιον οι οπλαρχηγοί Νότης Μπότσαρης, Κίτσιος Ντσιαβέλλας, Γ. Κίτσιος, Διαμαντής Ζέρβας, Γ. Βαλτινός και οι άλλοι δευτερεύοντες από την φρουράν του Μεσολογγίου […].

Πηγή: Νικόλαος Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ. Γ΄, Αθήνησι, Εκ του Τυπογραφείου Χ.Ν. Φιλαδελφέως, 1857, σ. 22.

Ήλθεν η δόσις του δανείου 2 ½ μιλλίουνια γρόσια. <Ο Κουντουρ. Έστειλεν τα ήμιση εις τον στόλον να ετοιμασθεί, και πήραν και μαζί του τα λοιπά, χωρίς να δώσει οβολόν προς ημάς, παράγγειλεν δε εις το Εκτελεστικόν να μας δώσουν να λάβωμεν από τας προσόδους.

Πηγή: Ν. Κασομούλης, Στρατιωτικά ενθυμήματα της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833). Προτάσσεται ιστορία του Αρματωλισμού, Γιάννης Βλαχογιάννης (εισ.-σημ.), τ. Β΄, Αθήναι, Χορηγία Παγκείου Επιτροπής, 1939, σ. 19.

Εις τας 16 Μαΐου, έφθασαν <εις Ναύπλιον> με το περισσότερον μέρος της φρουράς οι Νότης, Τζιαβέλας, Βαλτινός, (καθώς και οι από Μέγαρα Κώστας Βότζίαρης, Διαμαντής Ζέρβας, Γεώργης Δράκος και ο Γιώτης Δαγκλής. Εβγήκεν όλος ο λαός εις υποδοχήν, τα κανονοστάσια πυροβόλησαν, και δάκρυα χαράς και θαυμασμός μέγας εκυρίευεν τον κόσμον, όταν παρατηρούσαν την μορφήν της Φρουράς και των σωθέντων γερόντων <Στρατηγών>…. Εισελθόντες οι Οπλαρχηγοί της Φρουράς <του Μεσολογγίου> όλοι ομού εις Ναύπλιον, <μαζί> με τους «έξω» <τους εκ> των Μεγάρων <ορμησθέντες>, εσυσσωρεύοντο ώραν με την ώραν <αυξανόμενα> και τα στρατεύματά των. Σχετισμένοι <μεταξύ των> οι <των «έξω» και «μέσα» σωμάτων> στρατιώται, έγιναν <εις το Ναύπλιον> ένα μίγμα όλοι πλέον, αυτάς τας ημέρας.

Πηγή: Ν. Κασομούλης, Στρατιωτικά ενθυμήματα της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833). Προτάσσεται ιστορία του Αρματωλισμού, Γιάννης Βλαχογιάννης (εισ.-σημ.), τ. Β΄, Αθήναι, Χορηγία Παγκείου Επιτροπής, 1939, σ. 300-302.

Εμβήκαμεν εις τα 1828, Ιανουαρίου 1η, και ενώ τα πάντα ήτον εις την κατάστασιν όπου τα περιγράψαμεν, απεράσαμεν <και την εορτήν> των Φώτων, και εις τας 8 Ιασνουαρίου ήλθεν η είδησις από Επίδαυρα ότι ο Κυβερνήτης έφθασεν εις Ναύπλιον. Θεέ μου, τι να ενθυμηθή κανένας και να γράψη…Πώς να ζωγραφίση αυτό το ηθικόν της ώρας εκείνης…Άλλος εδώ έτρεχεν, άλλος εκεί, άλλος πηδούσεν, άλλος χόρευεν. Οι δρόμοι ταράττοντο.

Πηγή: Ν. Κασομούλης, Στρατιωτικά ενθυμήματα της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833). Προτάσσεται ιστορία του Αρματωλισμού, Γιάννης Βλαχογιάννης (εισ.-σημ.), τ. Β΄, Αθήναι, Χορηγία Παγκείου Επιτροπής, 1939, σ. 687-688.

Εις τας ιδίας περιστάσεις, κατά την 2 Μαρτίου, φθάσας και ο Κωλλέτης να αναλάβη τα χρέη του γραμματέως <παρά τω Αυγουστίνω> κατά την από την 5 Φεβρ. 1829 διαταγήν του Κυβερνήτου εις Ναύπλιον.

Πηγή: Ν. Κασομούλης, Στρατιωτικά ενθυμήματα της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833). Προτάσσεται ιστορία του Αρματωλισμού, Γιάννης Βλαχογιάννης (εισ.-σημ.), τ. Γ΄, Αθήναι, Χορηγία Παγκείου Επιτροπής, 1939, σ. 151.

Περί τα μέσα Ιανουαρίου <1831> δραπετεύσας ο μεν γερουσιαστής Πετρόμπεγης διά μιας Αγγλ. Γολετίτζας (του Γόρδωνος) από Ναύπλιον…επείδη εσυλλήφθη ετούτος πρίν εισέτι λάβη σοβαρότερον χαρακτήρα η κινηθείσα στάσις…

Πηγή: Ν. Κασομούλης, Στρατιωτικά ενθυμήματα της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833). Προτάσσεται ιστορία του Αρματωλισμού, Γιάννης Βλαχογιάννης (εισ.-σημ.), τ. Γ΄, Αθήναι, Χορηγία Παγκείου Επιτροπής, 1939, σ. 348, 356.

Την 27 Σεπτεμβρίου 1831 το πρωί, το εωθινόν, οπλισθέντες μετά πιστολιών, και φέρων μαχαιρίδιον ο Γεώργιος, μεταβάντες εις την εκκλησίαν (του Αγίου Σπυρίδωνος), ο μεν Κωνσταντίνος κατέλαβεν την δεξιάν κόχην της πύλης του ναού, επακουμβησμένης της αριστεράς του πλευράς εις το δεξιόν της πόρτας, και τυλιγμένος με την χλαμύδα (βουρνούζι), έχων το δεξιόν ελεύθερον και το μέτωπον του προς ανατολάς, τους δε πολιτ<αρχ>ικούς δύο στρατιώτας Ιω. Καραγιάννην και Ανδρέαν Γεωργίου [εμ]μένοντας έξωθεν, όπισθεν του. Ο δε Γεώργιος κατέλαβεν την θέσιν εντός της πύλης, <αντίκρυ> και πλησίον του θείου του Κωνσταντή, περιμένοντας την άφιξιν του Κυβερνήτου. Ο Κυβερνήτης όστις, εκτός πάσης υποψίας, ποτέ δεν εσυλλογίσθη θάνατον από χείρας Έλληνος…την αυγήν εις τας 6 1/4 , καθ’ ήν στιγμήν τα στρατεύματα άρχισαν να συναθροίζονται εις την πλαταίαν του Πλατάνου, και οι ειρημένοι κατείχον τας ρηθείσας θέσεις, και μόλις 20-30 πολίται ευρίσκοντο εντός της εκκλησίας, ο Κυβερνήτης ερχόμενος από τον δρόμον (τον ανηφορικόν παραλλήλως και όπισθεν) του Αγίου Βήματος, ξεσκεπασθείς από την κόχην της εκκλησίας, ιδών τον Κωνσταντήμπεην, ώσαν να προείδεν ότι κάτι τι έμμελεν να πάθη…πλησίασεν προς την δεξιάν πλευράν του Κωνσταντίνου (Μαυρομιχάλη) και έκτεινεν τον πόδα του να πατήση το κατώφλιον <δια> να έμβη εις την εκκλησίαν, ο Κωνσταντίνος <αρπάσας και> βαστών αυτόν δια της αριστεράς του χειρός από τον τράχηλον και με την δεξίαν του την πιστόλαν, <προσαγορεύων> με τας εκφράσεις: - Κ’ εγώ κακά χερόβολα, κ' εσύ κακά δεμάτια, πρίν ούτος τελειώσει αυτόν τον σύντομον λόγον και ενώ τον βαστούσεν, ο Γεώργιος πρώτος κινηθείς κατ’ αυτού προς τα έξω, συγχρόνως ο μεν μπήξας βαθέως έν μαχαιρίδιον υπό το υπογάστριον, ο δε εις την στιγμή πυροβολήσας διά της δεξιάς του όπισθεν της κεφαλής, πλησίον του ωτίου, και μετ΄αυτόν ο Καραγιάνης εις την στιγμήν αφού είδον αυτόν εξαπλωμένον, ωφεληθέντες από την ταραχήν έδωσαν εις την φυγήν τρομασμένοι.

Πηγή: Ν. Κασομούλης, Στρατιωτικά ενθυμήματα της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833). Προτάσσεται ιστορία του Αρματωλισμού, Γιάννης Βλαχογιάννης (εισ.-σημ.), τ. Γ΄, Αθήναι, Χορηγία Παγκείου Επιτροπής, 1939, σ. 436-439.

Η άκρα λύπη και αι επασχολήσεις διά την αυτοψίαν του σώματος του μακαρίτου και τόσα άλλα δεινά, τα οποία περιστοιχούσαν τον Αυγουστίνον εκείναις ταις στιγμές, δεν έδωσαν καιρόν να συνέλθουν μετά του Κωλλέτου <διά> να εκδώσουν αμέσως τας αναγκαίας διαταγάς. Ή λοιπόν διά τας άνωθεν αιτίας, ή διότι –καθόσον εγνώσθησαν αι <όχι φιλικαί> διαθέσεις μεταξύ των- δεν ήθελον να ιδούν ένας τον άλλον, ή διότι επερίμενον τον Κολοκοτρώνην, και <τότε> να συνεδριάσουν όλοι <μαζί>, μένοντα αργά, τα Υπουργεία, η διατήρησις της ευταξίας εναποτέθη πάλιν εις τα στρατεύματα, τα οποία νυχθημερώς περιπολούντα, δεν ακολούθησεν η παραμικρά αταξία. Ο Κολοκοτρώνης ευρισκόμενος εις Τρίπολιν, άμα ειδοποιηθεί τούτο και ότι εψηφίσθη μέλος της <Διοικ. Επιτροπής> εκινήσας εκείθεν παρευθύς…Ο Αυγουστίνος εκλέχθη πρόεδρος…

Πηγή: Ν. Κασομούλης, Στρατιωτικά ενθυμήματα της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833). Προτάσσεται ιστορία του Αρματωλισμού, Γιάννης Βλαχογιάννης (εισ.-σημ.), τ. Γ΄, Αθήναι, Χορηγία Παγκείου Επιτροπής, 1939, σ. 443-444, 456-457.

Αφού τέλος πάντων οι δικασταί ακροάσθησαν όλους, αποσυρθέντες εις το εργαστήριον, παμψηφεί αποφασίσαντες να θανατωθούν αυτός και ο στρατιώτης Κραγιάννης…Διότι η εκτέλεσις του θανάτου έμελεν να γίνη εκτός του Ναυπλίου εις την πλατεία του Άρεως, έμπροσθεν όλου του λαού, κατοίκων και παροίκων, μεταξύ των οποίων ενδεχομένων να υπήρχαν και τολμηταί πολλοί ομόφρονες <πρόθυμοι> να χυθούν και να αρπάξουν από την μέσην- διατάξαντες, συγχρόνως με τα άνωθεν τον φρούραρχον Ναυπλίας <Αλμέιδαν> να εκτελέση την απόφασιν, <κατά> την 10 Οκτωμβρ.

Πηγή: Ν. Κασομούλης, Στρατιωτικά ενθυμήματα της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833). Προτάσσεται ιστορία του Αρματωλισμού, Γιάννης Βλαχογιάννης (εισ.-σημ.), τ. Γ΄, Αθήναι, Χορηγία Παγκείου Επιτροπής, 1939, σ. 460-463.

Από την έκθεσιν τη οποίαν επαρουσίασεν ο Γραμματεύς των Στρατωτικών <προς την Εθ. Συνέλυσιν του Ναυπλίου>, εφάνη ότι το διωργανισμένον στράτευμα της ξηράς εσύγκειτο από 20 τάγματα ελαφρά…

Πηγή: Ν. Κασομούλης, Στρατιωτικά ενθυμήματα της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833). Προτάσσεται ιστορία του Αρματωλισμού, Γιάννης Βλαχογιάννης (εισ.-σημ.), τ. Γ΄, Αθήναι, Χορηγία Παγκείου Επιτροπής, 1939, σ. 489.

Την 15 Μαρτ. 1832, διά του κβ΄ ψηφίσματος εναποθέσαντες τας ηνίας του Κράτους εις τον Αυγουστίνον <πάλιν, αλλ’> υπό το όνομα «Κυβερνήτης της Ελλάδος», και να κυβερνήση το έθνος μέχρι της αφίξεως του ηγεμόνος.

Πηγή: Ν. Κασομούλης, Στρατιωτικά ενθυμήματα της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833). Προτάσσεται ιστορία του Αρματωλισμού, Γιάννης Βλαχογιάννης (εισ.-σημ.), τ. Γ΄, Αθήναι, Χορηγία Παγκείου Επιτροπής, 1939, σ. 514.

Ελλιμενισθείσα εις Ναύπλιον η <Αγγλική φρεγάτα> «Μαδαγασκάρη» την 18 Ιανουαρίου 1833 μετά άλλης ναυαρχίδας, περί τας 2 ώρας μ.μ., τέσαραις ημέραις εν τω λιμένι <επί των πλοίων> ευρισκόμενοι, αφού τα πάντα προπαρασκευάσθησαν…φθάσασα δε η 25 Ιανουαρ. <ημέρα της αποβάσεως>, άμα έφθασεν ο Βασιλεύς εις τας πύλας του Άδου όστις κατέπιεν όλας τας «προσωρινάς» κυβερνήσεις, το Ναύπλιον, ο λαός ενώσας με τας ζητωκραυγάς του το «άρατε πύλας οι άρχοντες ημών, και εισελεύσεται ο βασιλεύς της δόξης».

Πηγή: Ν. Κασομούλης, Στρατιωτικά ενθυμήματα της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833). Προτάσσεται ιστορία του Αρματωλισμού, Γιάννης Βλαχογιάννης (εισ.-σημ.), τ. Γ΄, Αθήναι, Χορηγία Παγκείου Επιτροπής, 1939, σ. 611.

Την 18ην Ιανουαρίου απεφάσισεν η Κυβέρνησις να μεταβή εις Ναύπλιον και εξεδόθη περί τούτου Νόμος.

Πηγή: Λάμπρος Κουτσονίκας, Γενική ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Τύποις του «Ευαγγελισμού» Δ. Καρακατζάνη, 1863-1864, σ. 211.

Η φρουρά φθάσασα εις το χωρίον Δερβέκιστα δεν έμεινεν εκεί, διότι το χωρίον τούτο ήτο έρημον κατοίκων και δεν είχεν ουδέν είδος τροφής αλλά διευθύνθη προς τα Σάλωνα και εκείθεν μετέβη εις Ναύπλιον.

Πηγή: Λάμπρος Κουτσονίκας, Γενική ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Τύποις του «Ευαγγελισμού» Δ. Καρακατζάνη, 1863-1864, σ. 282.

Κατευοδόθη εις Ναύπλιον την 6 Ιανουαρίου, προς όν προσέφεραν υποταγή άπασαι αι στρατιωτικαί και πολιτικαί αρχαί πάσης τάξεως.

Πηγή: Λάμπρος Κουτσονίκας, Γενική ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Τύποις του «Ευαγγελισμού» Δ. Καρακατζάνη, 1863-1864, σ. 366.

Ο Κυβερνήτης της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστριας εδολοφονήθη τη 27 Σεπτεμβρίου του έτους 1830 κατά Κυριακήν ημέραν εν τω ναώ του Αγίου Σπυρίδωνος εν Νυαπλίω υπό δύο Σπαρτιατών Μαυρομηχαλέων Κωνσταντίνου και Γεωργίου.

Πηγή: Λάμπρος Κουτσονίκας, Γενική ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Τύποις του «Ευαγγελισμού» Δ. Καρακατζάνη, 1863-1864, σ. 388.

Καταφυγών εις την Γαλλικήν Πρεσβείαν και εξατηθείσης της παραδόσεως αυτού παρά της Ελληνικής Κυβερνήσεως παρεδόθη δικασθείς δε και καταδικασθείς ετουφεκίσθη.

Πηγή: Λάμπρος Κουτσονίκας, Γενική ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Τύποις του «Ευαγγελισμού» Δ. Καρακατζάνη, 1863-1864, σ. 388.

Οι μεν της Ναυπλίας εξελέξαντο (πρόεδρον) ή Κυβερνήτην της Ελλάδος τον Αυγουστινον Καποδίστριαν.

Πηγή: Λάμπρος Κουτσονίκας, Γενική ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Τύποις του «Ευαγγελισμού» Δ. Καρακατζάνη, 1863-1864, σ. 389.

Τα διαμαχόμενα μέρη συνελθόντα εσχημάτισαν μίαν επταμελήν διοικητικήν επιτροπήν υπό την προεδρίαν του Γ. Κουντουριώτου και των μελών Ιωάννου Κωλλέτου, Ανδρέα Ζαΐμη, Θ. Κολοκοτώνη, Ανδρέα Μεταξά, Κώστα Βότσαρη και Δ. Υψηλάντη, οίτινες συγκάλεσαν την εν Προνοία Συνέλευσιν.

Πηγή: Λάμπρος Κουτσονίκας, Γενική ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Τύποις του «Ευαγγελισμού» Δ. Καρακατζάνη, 1863-1864, σ. 390.

Η δε Κυβέρνησις του Έθνους των Ελλήνων διά ψησίσματος της εν Προνοία Συνελεύσεως παραδεχθείσα την εκλογήν ταύτην του Ηγεμόνος της εξαπέστειλε τρεις πρέσβεις τον ναύαρχον Ανδράν Μιαούλην και τους στρατηγούς Κώστα Βότσαρην και Δ. Πλαπούταν, όπως προσφέρωσι τας προσρήσεις εις τον νέον Βασιλέα της Ελλάδος.

Πηγή: Λάμπρος Κουτσονίκας, Γενική ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Τύποις του «Ευαγγελισμού» Δ. Καρακατζάνη, 1863-1864, σ. 390.

Την 25 Ιανουαρίου 1833 έτους συνοδευμένος υπό μιαν τριμελή αντιπορσωπείαν και ούτω ετελείωσαν τα δεινά των Ελλήνων έπειτα από τον πολυετή μετά των Οθωμανών καταστρεπτικόν πόλεμον.

Πηγή: Λάμπρος Κουτσονίκας, Γενική ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Τύποις του «Ευαγγελισμού» Δ. Καρακατζάνη, 1863-1864, σ. 390.

Οι διασωθέντες εκ της ηρωικής φρουράς, διελθόντες εν μέσω πολλών ταλαιπωριών τα Κράββαρα, την Δωρίδα, την Φωκίδα και το μεσημβρινόν μέρος της Βοιωτίας χωρίς να λάβωσι την παραμικράν περίθαλψιν εκ των έξω σωμάτων, έφθασαν εις Θεσπιάς (Ντομπρένα), όπου επιβιβασθέντες εις πλοία διέβησαν εις Περαχώραν και εκείθεν διά του Ισθμού εισήλθον εις Ναύπλιον.

Πηγή: Αρτέμιος Ν. Μίχος, Απομνημονεύματα της δευτέρας πολιορκίας του Μεσολογγίου (1825-1826) καί τινες άλλαι σημειώσεις εις την ιστορίαν του μεγάλου Αγώνος αναγόμεναι, Σ. Π. Αραβαντινός (επιμ.), Εν Αθήναις, Εκ του τυπογραφείου της Ενώσεως, 1883, σ. 90-91.

Φθάσας ο Κυβερνήτης εις την Ελλάδα, την έκτην Ιανουαρίου 1828, δεχθείς τας ηνίας της Διοικήσεως, άρχισε να σχηματίζη το εσωτερικόν.

Πηγή: Χριστόφορος Περραιβός, Απομνημονεύματα πολεμικά διαφόρων μαχών συγκροτηθεισών μεταξύ Ελλήνων και Οθωμανών κατά τε το Σούλιον και Ανατολικήν Ελλάδα από του 1820 μέχρι του 1829 έτους, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Εκ της Τυπογραφίας Ανδρέου Κορομηλά, 1836, σ. 162.

Η Διοίκησις λαμβάνουσα το γράμμα του Γκούρα, ενέκρινε και απέστειλεν εις Αθήνας τον Συνταγματάρχην Φαββιέρ με το τακτικόν Σώμα, συμποσούμενον εις επτακοσίους άνδρας, διά να διοργανισθή εδώ και αυξηθή.

Πηγή: Διονύσιος Σουρμελής, Ιστορία των Αθηνών κατά τον υπέρ ελευθερίας αγώνα. Αρχομένη από της επαναστάσεως μέχρι της αποκαταστάσεως των πραγμάτων, Εν Αιγίνη, Εκ της τυπογραφίας Ανδρέου Κορομηλά, 1834, σ. 115.

Ο γενναίος Στάικος, χωρίς να υποπτεύση δολιότητα, παρέλαβε 200 συντρόφους, 60 Κρανιδιώτας και έναν λόχον του τακτικού και ήλθεν υπό τα τείχη στο Παλαμήδι, μετά το μεσονύκτιον…ηθέλησαν τινές των φυλάκων ν’ αντισταθώσιν, αλλ’ έρριψαν μετ’ ολίγον τα όπλα και οι Έλληνες εκυρίευσαν τοιουτοτρόπως αναιμωτί το απόρθητον φρούριον προς τα χαράγματα της ημέρας.

Πηγή: Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έκδοσις δευτέρα επιθεωρηθείσα και διορθωθείσα, τ. Β΄, Εν Λονδίνω, Εκ της εν τη αυλή του Ερυθρού Λέοντος τυπογραφίας Ταϋλόρου και Φραγκίσμου, αωξ΄-αωξβ΄ [1860-1862], σ. 323-325.

Την δε 18 απεφάσισεν η κυβέρνησις να μεταβή εις Ναύπλιον και στήση εκεί προσωρινώςτην έδραν της και εξεδόθη περί τούτου νόμος.

Πηγή: Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έκδοσις δευτέρα επιθεωρηθείσα και διορθωθείσα, τ. Γ΄, Εν Λονδίνω, Εκ της εν τη αυλή του Ερυθρού Λέοντος τυπογραφίας Ταϋλόρου και Φραγκίσμου, αωξ΄-αωξβ΄ [1860-1862], σ. 7.

Η δε κυβερνήσις έδειξεν άκραν ανοχήν και ευμένειαν, εδημοσίευσε την 2 ιουλίου γενικήν αμνηστειαν, και τα πάντα εφαίνοντο ήσυχα και, κατά το λέγειν του νομοτελεστικού, υπό το κράτος του νόμου.

Πηγή: Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έκδοσις δευτέρα επιθεωρηθείσα και διορθωθείσα, τ. Γ΄, Εν Λονδίνω, Εκ της εν τη αυλή του Ερυθρού Λέοντος τυπογραφίας Ταϋλόρου και Φραγκίσμου, αωξ΄-αωξβ΄ [1860-1862], σ. 124.

Συνήχθησαν εις Ναύπλιον ο Κολοκοτρώνης, οι Δηληγιάνναι, ο Αναγνώστης, ο Κανέλλος, Δημητράκης και Νικόλαος, οι Νοταράδες, Ιωάννης και Παναγιώτης, ο Γρίβας, ο Αναστασόπουλος, ο Μητροπέτροβας, ο Παπατσώνης, ο Κριτσάλης και ο Κατσαρός, περιμένοντες την τύχην παρά των εχθρών των. Η δε κυβέρνησις τους απέστειλεν όλους την 6 φεβρουαρίου εις Ύδραν και διέταξε να τους περιορίσωσιν εν τω μοναστηρίω του προφήτου Ηλιού του επί της κορυφής του όρους μέχρις ού δικασθώσι.

Πηγή: Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έκδοσις δευτέρα επιθεωρηθείσα και διορθωθείσα, τ. Γ΄, Εν Λονδίνω, Εκ της εν τη αυλή του Ερυθρού Λέοντος τυπογραφίας Ταϋλόρου και Φραγκίσμου, αωξ΄-αωξβ΄ [1860-1862], σ. 175.

18 μαΐου υπεγράφη γενική και πλήρης αμνηστία, απελύθησαν οι εν Ύδρα, και παρόντων αυτών και όλων των μελών της κυβερνήσεως και πλήθος λαού εψάλη την 19 δοξολογία εν Ναυπλιώ, εξεφωνήθη λόγος υπέρ ομονοίας, ανεγνώσθη το κήρυγμα της αμνηστίας, ανεδείχθη αυθημερόν ο Κολοκοτρώνης γενικός αρχηγός της Πελοποννήσου, παρέλαβεν όσους ηύρεν εν Ναυπλίω προθύμους να τον ακολουθήσωσι και εξήλθε την επαύριον επί στρατολογία εις τας επαρχίας.

Πηγή: Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έκδοσις δευτέρα επιθεωρηθείσα και διορθωθείσα, τ. Γ΄, Εν Λονδίνω, Εκ της εν τη αυλή του Ερυθρού Λέοντος τυπογραφίας Ταϋλόρου και Φραγκίσμου, αωξ΄-αωξβ΄ [1860-1862], σ. 208.

Τον άνδρα τούτον ανέδειξεν η ελληνική κυβέρνησις, λήγοντος του Ιουνίου, αρχηγόν του τακτικού, και εκανόνισε τα της υπηρεσίας κατά τη πρότασίν του.

Πηγή: Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έκδοσις δευτέρα επιθεωρηθείσα και διορθωθείσα, τ. Γ΄, Εν Λονδίνω, Εκ της εν τη αυλή του Ερυθρού Λέοντος τυπογραφίας Ταϋλόρου και Φραγκίσμου, αωξ΄-αωξβ΄ [1860-1862], σ. 220.

Η δε αρτισύστατος κυβέρνησις εφρόντισε να εμβάση εις Ναύπλιον προ της εκεί μεταβάσεώς της στρατιωτικήν δύναμιν υπό τον Γενναίον υποπτεύσουσα τον φρούραρχον Φωτομαράν, και την 18 εισήλθε και αύτη.

Πηγή: Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έκδοσις δευτέρα επιθεωρηθείσα και διορθωθείσα, τ. Δ΄, Εν Λονδίνω, Εκ της εν τη αυλή του Ερυθρού Λέοντος τυπογραφίας Ταϋλόρου και Φραγκίσμου, αωξ΄-αωξβ΄ [1860-1862], σ. 15.

Την 3 δε σεπτεμβρίου λίαν πρωί ηκούσθη εν τη πόλει του Ναυπλίου ασυνήθης ήχος τροχηλασίας επί της θαλάσσης, και μετ’ ολίγον ηγκυροβόλησεν υπό την αγγλικήν σημαίαν το πρώτον αυτόθι φανέν ατμόπλουν, η Καρτερία, 233 τόνων, και την επιούσαν ύψωσε την ελληνικήν σημαίαν.

Πηγή: Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έκδοσις δευτέρα επιθεωρηθείσα και διορθωθείσα, τ. Δ΄, Εν Λονδίνω, Εκ της εν τη αυλή του Ερυθρού Λέοντος τυπογραφίας Ταϋλόρου και Φραγκίσμου, αωξ΄-αωξβ΄ [1860-1862], σ. 43.

Την δε 8 απέβη εις την πόλιν υποδεχθείς επί του παραθαλασσίου μετά πάσης χαράς και τιμής• προπορευομένου δε του κλήρου ιεροφορούντος και του λαού παρακολουθούντος, υπήγεν υπό τον ήχον των δοξολογιών και των ευφημιών εις την μητρόπολιν, και μετά την τελετήν εδέχθη τον κλήρον, τους πολιτικούς και στρατιωτικούς αρχηγούς της πόλεως και τους λοιπούς προκρίτους.

Πηγή: Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έκδοσις δευτέρα επιθεωρηθείσα και διορθωθείσα, τ. Δ΄, Εν Λονδίνω, Εκ της εν τη αυλή του Ερυθρού Λέοντος τυπογραφίας Ταϋλόρου και Φραγκίσμου, αωξ΄-αωξβ΄ [1860-1862], σ. 236.

Ο δε Στάικος Σταϊκόπουλος μετά των λοιπών περί αυτόν οπλαρχηγών υποπτεύσαντες κατά πρώτον μήπως εις την πρότασιν αυτήν ενυπήρχε δόλος και απάτη, τελυεταίον απεφάσισαν να ενεργήσωσι την εις το Παλαμήδιον είσοδόν των• και ούτως αναβάντες, εισήλθον εις αυτό δύο ώρας μετά το μεσονύκτιον, και παραλαβόντες το περίφημον Παλαμήδιον (την νύκτα της 30 Νοεμβρίου 1822).

Πηγή: Αμβρόσιος Φραντζής, Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, αρχομένη από του 1715 και λήγουσα το 1835, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Εκ της τυπογραφίας Η Βιτώρια του Κωνστ. Καστόρχη και Συντροφίας, 1839, σ. 138-140.

Αφ’ ού δε συνήλθον άπαντες οι Πελοποννήσιοι εις το Ναύπλιον, η Κυβέρνησις απέστειλεν αυτούς εξορίστους εις την εν Ύδρα Μονήν του Προφήτου Ηλιού.

Πηγή: Αμβρόσιος Φραντζής, Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, αρχομένη από του 1715 και λήγουσα το 1835, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Εκ της τυπογραφίας Η Βιτώρια του Κωνστ. Καστόρχη και Συντροφίας, 1839, σ. 303.

Ήλθον εις το Ναύπλιον από την Ύδραν, κατά την προεκδοθείσαν διαταγήν της Κυβερνήσεως, και οι εξόριστοι ο Θ. Κολοκοτρώνης, οι Α. και Δ. Δελιγιανναίοι, ο Γ. Σισίνης μετά του υιού του Χρυσάνθου, ο Μ. Αναστασόπουλος, ο Α. Κατζαρός, ο Ιωάννης Κρίτζαλης, ο Ιωάννης Νοταράς, ο Δ. Παπα Τζόνης, ο Μητροπέτροβας, τους οποίους η Κυβέρνησις πάραυτα εκήρυξεν αθώους.

Πηγή: Αμβρόσιος Φραντζής, Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, αρχομένη από του 1715 και λήγουσα το 1835, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Εκ της τυπογραφίας Η Βιτώρια του Κωνστ. Καστόρχη και Συντροφίας, 1839, σ. 355-356.

Κατά δε την 5 Ιανουαρίου (του 1828 έτους) έφθασεν εις το Ναύπλιον ο Κυβερνήτης της Ελλάδος.

Πηγή: Αμβρόσιος Φραντζής, Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, αρχομένη από του 1715 και λήγουσα το 1835, τ. Γ΄, Εν Αθήναις, Εκ της τυπογραφίας Κ. Ράλλη, 1841, σ. 36, 47.

Δύο ούτοι Μαυρομιχάλαι παραφυλάξαντες τον Κυβερνήτην της Ελλάδος Ι. Καποδίστρια εις την θύραν του εν Ναυπλίω Ναού του Αγίου Σπυρίδωνος, ο μεν εκ δεξιών, ο δε εξ αριστερών ιστάμενοι, εν ώ ο Κυβερνήτης εισήρχετο χάριν προσευχής την 27 Σεπτεμβρίου του 1831 ημεράν Κυριακήν, και μόλις είχε πατήσει την έξωθεν της θύρας του Ναού βαθμίδα, ο μεν εκτύπησεν αυτόν εις την κεφαλήν όπισθεν διά του πυροβόλου (πιστόλας), ο δε διά τινος μαχαιρίδιου (λάζου) τον επλήγωσεν εις τον δεξιόν βουβώνα, και πάραυτα ο Κυβερνήτης ως εκ κεραυνού πληχθείς έπεσεν εν ακαρεί ύπτιος έξωθεν του ναού επί την οδόν.

Πηγή: Αμβρόσιος Φραντζής, Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, αρχομένη από του 1715 και λήγουσα το 1835, τ. Γ΄, Εν Αθήναις, Εκ της τυπογραφίας Κ. Ράλλη, 1841, σ. 113.

Μετ’ ου πολύ δε η μετά θάνατον του Κυβερνήτου συστηθείσα τριμελής επιτροπή συνεκάλεσε διά προκηρύξεώς της εθνικήν εν Άργει συνέλευσιν.

Πηγή: Αμβρόσιος Φραντζής, Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, αρχομένη από του 1715 και λήγουσα το 1835, τ. Γ΄, Εν Αθήναις, Εκ της τυπογραφίας Κ. Ράλλη, 1841, σ. 120.

Ο δε Γεώργιος Μαυρομιχάλης καταφυγών εις το Γαλλικόν εν Ναυπλίω Πρεσβείον, παρεδόθη εις χείρας της δικαιοσύνης, ήτις δυνάμει των νόμων κατεδίκασεν αυτόν εις θάνατον, η δε κατ’ αυτού απόφασις εξετελέσθη.

Πηγή: Αμβρόσιος Φραντζής, Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, αρχομένη από του 1715 και λήγουσα το 1835, τ. Γ΄, Εν Αθήναις, Εκ της τυπογραφίας Κ. Ράλλη, 1841, σ. 115.

Ο μεν Αυγουστίνος Καποδίστριας ανηγορεύθη Κυβερνήτης της Ελλάδος.

Πηγή: Γεώργιος Ψύλλας, Απομνημονεύματα του βίου μου, Νικ. Κ. Λούρος (εισαγ.), Ελ. Γ. Πρεβελάκης (εισαγ. και σημ.), Ακαδημία Αθηνών, Αθήναι, 1974, σ. 121.

Κατήλθε τέλος πάντων ο Βασιλεύς Όθων εις Ναύπλιον μετά της Αντιβασιλείας και πλήθους βαυαρικών στρατευμάτων, και πανταχόθεν αι ελληνικαί επαρχίαι έσπευδον να αποστέλλωσιν επιτροπάς, όπως προσφέρωσι τα σεβάσματα των κατοίκων αυτών εις τον προ πολλού χρόνου ποθούμενον τούτον αρχηγόν του έθνους.

Πηγή: Γεώργιος Ψύλλας, Απομνημονεύματα του βίου μου, Νικ. Κ. Λούρος (εισαγ.), Ελ. Γ. Πρεβελάκης (εισαγ. και σημ.), Ακαδημία Αθηνών, Αθήναι, 1974, σ. 203.

Έστειλα εις την χώραν και είπαν των Τουρκών Αρχηγών να έλθουν να ομιλήσωμε˙ ήλθαν εις το Παλαμήδι οι Μπέϊδες και ένας Αρβανίτης Αρχηγός των Αρβανιτών, τους είπα τι κάμνετε τώρα; να μου παραδώσετε όλα τα κάστρα και τα άρματά σας, και να σας γλυτώσω την ζωήν και τα παιδιά σας, να πάρετε 2 μόνον αλλαξαίς και να σας βαρκάρω εις καράβια Ελληνικά, και να πάτε όπου θέλετε˙ όταν μου δώσετε τα κλειδιά όλων των Κάστρων και βάλω ανθρώπους μου, τότε σας δίδω στρατιώτας και σας συντοφεύουν και σας βαρκάρουν από τα πέντε Αδέλφια. [...] έτζι εκατέβηκαν κάτω, έκαμαν Συνέλευσι, υπόγραψαν την Συνθήκη και την έστειλαν με τα κλειδιά. Ο Αλλή-Πασάς και άλλος ένας Πασάς δεν υπόγραψαν διατί εφοβούντο από τον Σουλτάνο, και εκείνους με 45 ψυχάς τους εβάσταξα αιχμαλώτους του πολέμου.

Πηγή: Θεόδωρος Γ. Κολοκοτρώνης, Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836, Γ. Τερτσέτης (επιμ.), Αθήνησι, Τύποις Χ. Νικολαΐδου Φιλαδελφέως, 1846, σ. 120-121.