Η διχόνοια εισεχώρησε και μεταξύ των μελών της Διοικήσεως, οι δε πλείστοι των βουλευτών κατέφυγον εις Κρανίδιον και εξέλεξαν νέον Εκτελεστικόν, του οποίου πρόεδρος διωρίσθη ο Κουντουριώτης και αντιπρόεδρος ο Παναγιώτης Μπότασης εκ Σπετζών […].

Πηγή: Κωνσταντίνος Μεταξάς, Ιστορικά Απομνημονεύματα εκ της ελληνικής επαναστάσεως, Εμμανουήλ Γ. Πρωτοψάλτης (επιμ.), Βιβλιοθήκη, τ. 6, (εκλογή) Γ. Τσουκαλάς, Αθήνα [1956], σ. 117.

Οδηγημένοι οι εμπειρότεροι και από τα πράγματα, εστοχάσθηκαν να εβγάλουν έν Μέλος του Εκτελεστικού, το οποίον, ως μερίς της Εκτελεστικής Δυνάμεως, να συμβιβάζη το πνεύμα των οπλαρχηγών όλων. Αφού συζητήθη αρκετά από τα δύο Σώματα, ως έχοντα τοιαύτην επιροήν, τίμιον και πλούσιον και με υπόληψιν εις όλους, εκλέχθη την 25 Ιανουαρίου <1825> ο Πρόεδρος Γεώργιος Κουντουριώτης.

Πηγή: Ν. Κασομούλης, Στρατιωτικά ενθυμήματα της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833). Προτάσσεται ιστορία του Αρματωλισμού, Γιάννης Βλαχογιάννης (εισ.-σημ.), τ. Β΄, Αθήναι, Χορηγία Παγκείου Επιτροπής, 1939, σ. 32.

Εκαθήραν την 6 Ιανουαρίου 1824 και τον πρόεδρον του νομοτελεστικού Μαυρομιχάλην και το μέλος αυτού Χαραλάμπην. Καθαιρέσασα η βουλή τους νομοτελεστάς και προθεμένη να συστήση κυβέρνησιν ισχυράν εκάλεσεν εις τα πράγματα τους νησιώτας και ανέδειξε πρόεδρον μεν του νομοτελεστκού τον Γεώργιον Κουντουριώτην, αποποιηθέντος του πρεσβυτέρου αδελφού Λαζάρου, μέλη δε τον Παναγιώτη Μπότασην και τον Νικόλαο Λόντον, διετήρησε δε και τα δύο ομόφρονά της Ζαήμην και τον Κωλέτην.

Πηγή: Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έκδοσις δευτέρα επιθεωρηθείσα και διορθωθείσα, τ. Γ΄, Εν Λονδίνω, Εκ της εν τη αυλή του Ερυθρού Λέοντος τυπογραφίας Ταϋλόρου και Φραγκίσμου, αωξ΄-αωξβ΄ [1860-1862], σ. 73-75.

Εν τούτοις τα εν Άργει συνελθόντα μέλη του Βουλευτικού έχοντα μεθ’ εαυτών και τα αρχεία, συσκεφθέντα δε εμβριθέστερον, μετέβησαν εις το Κρανίδιον, όθεν προσεκάλεσαν τας επαρχίας διά ν’ αποστείλωσιν αντιπροσώπους των προς συμπλήρωσιν του απαιτουμένου αριθμού του Βουλευτικού σώματος, τα οποία αφ’ ού εστάλησαν, και οι εν Κρανιδίω Βουλευταί εγένοντο πλήρεις, κατήργησαν τα εν Τριπολιτζά τέσσαρα μέλη του εκτελεστικού, αποκηρύξαντες αυτά ως ανίκανα και ανάξια της υπηρεσίας εκείνης, αντεκατέστησαν δε νέα άλλα μέλη.

Πηγή: Αμβρόσιος Φραντζής, Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, αρχομένη από του 1715 και λήγουσα το 1835, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Εκ της τυπογραφίας Η Βιτώρια του Κωνστ. Καστόρχη και Συντροφίας, 1839, σ. 280.