Ήδη τα κατά την Μεσσηνίαν διαβήματα τούτων φανερόνουσιν εις τους εν Καλαμάτα Τούρκους, ότι ήγγικεν η ώρα της απωλείας των, και ο έπαρχος Σουλεϊμάν Αρναούτογλους μετά των άλλων όλων αποφασίζουσι να φύγωσιν εις Τριπολιτσάν […]. Οι δε Τούρκοι παραδίδονται διά συνθηκών.

Πηγή: Νικόλαος Σπηλιάδης, Απομνημονεύματα, τ. Α΄, Αθήνησι, Εκ του Τυπογραφείου Χ.Ν. Φιλαδελφέως, 1851, σ. 62-63.

Την δε 22 του μηνός Μαρτίου ο μέγας πατριώτης Πέτρος Μαυρομιχάλης μετά των λοιπών Καπεταναίων Μανιατών και ξένων, εξελθών της Μάνης μετά στρατού Μανιατών, εξ ανδρών 2500, και των εκεί καταφυγόντων οπλαρχηγών, εισήλθεν εις την Καλαμάταν, οι δε εν τη πόλει ταύτη κάτοικοι οθωμανοί υπετάχθησαν παραχρήμα.

Πηγή: Λάμπρος Κουτσονίκας, Γενική ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Β΄, Εν Αθήναις, Τύποις του «Ευαγγελισμού» Δ. Καρακατζάνη, 1863-1864, σ. 30.

Έγραψαν ευθύς οι Αρχηγοί της των Πατρών πολιορκίας αποστείλαντες και ανθρώπους εις τον Πετρόμπεην, εις τους Δελιγιανναίους, εις την Γαστούνην και εις άλλα μέρη της Πελοποννήσου, δίδοντες την είδησιν των συμβεβηκότων, και παρακινούντες τους να μην αναβάλουν τον καιρόν, ότι πλέον άλλη θεραπεία δεν είναι• ότε πρώτοι οι Μανιάται μετά του Πετρόμπεη εμβήκαν εις την Καλαμάταν, και ηχμαλώτισαν τον εκεί Βοεβόδαν Αρναούτογλουν και άλλους τινάς Τούρκους ευρεθέντας εκεί.

Πηγή: Παλαιών Πατρών Γερμανός, Υπομνήματα περί της επαναστάσεως της Ελλάδος. Από το 1820 μέχρι του 1823, Καλλίνικος Καστόρχης (επιμ.), Εν Αθήναις, Εκ της τυπογραφίας Πέτρου Μαντζαράκη, 1837, σ. 18.

…εχύθη την 23 μαρτίου εις Καλαμάταν υπό την αρχηγίαν του ηγεμόνος της Πετρόμπεη, ανδρός αξιοσέβαστου διά τας κοινωνικάς αρετάς του και την επ’ αγαθώ της Ελλάδος χρήσιν της ηγεμονίας του. Εξαπλάγησαν οι εν Καλαμάτα Τούρκοι ιδόντες εν τη πόλει τόσα πλήθη ενόπλων, και μαθόντες τον σκοπόν της εκστρατείας, παρέδωκαν τα όπλα και τα πράγματά των, παρεδόθησαν και αυτοί επί ασφαλεία ζωής και τιμής και δεν εκακόπαθαν.

Πηγή: Σπυρίδων Τρικούπης, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Έκδοσις δευτέρα επιθεωρηθείσα και διορθωθείσα, τ. Α΄, Εν Λονδίνω, Εκ της εν τη αυλή του Ερυθρού Λέοντος τυπογραφίας Ταϋλόρου και Φραγκίσμου, αωξ΄-αωξβ΄ [1860-1862], σ. 67.

Αφοπλίσαντες δε τους εν Καλαμάτα Οθωμανούς όλως δι' όλου οι Έλληνες και τον Βοεβόδαν αυτής Σουλεϊμάν Αγά Αρναούτ ογλούν, και διανείμαντες αυτούς εις τα αρμόδια οικήματα, ως είρηται, μετά την Μεσημβρίαν της αυτής μέρας (24 Μαρτίου).

Πηγή: Αμβρόσιος Φραντζής, Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος, αρχομένη από του 1715 και λήγουσα το 1835, τ. Α΄, Εν Αθήναις, Εκ της τυπογραφίας Η Βιτώρια του Κωνστ. Καστόρχη και Συντροφίας, 1839, σ. 336.

Τέλος εσυνάχθηκαν και εβγήκαν εις τας 22 Μαρτίου εις τας Καλάμας ο Π. Μαυρομιχάλης, οι Καπετανάκιδες, οι Κουμουνδουράκιδες, ο Π. Μούρτσινος, ο Αναγνωσταράς, ο Π. Κεφάλας, ο Νικήτας Σταματελόπουλος, ο Αρχ. Φλέσας, ο Μήτρος Πέτροβας και λοιποί καπεταναίοι με 2.500 στρατιώτας Μανιάτας και άλλους, όπου αμέσως επαραδόθηκαν οι Τούρκοι των Καλαμών εις τον Π. Μαυρομιχάλην.

Πηγή: Φωτάκος [=Φώτιος Χρυσανθόπουλος], Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως, Αθήνησι, Τύποις και Βιβλιοπωλείω Π.Δ. Σακελλαρίου, 1858, σ. 21.

Εις τας 23 Μαρτίου επιάσαμε τους Τούρκους εις την Καλαμάτα, τον Αρναούτογλην σημαντικόν Τούρκον της Τριπολιτσάς. Είμεθα 2000 Μανιάταις, ο Πετρόμπεης, ο Μούρτζινος, Κυβέλος [...]. Εις την Καλαμάτα εκάμαμε συνέλευσι, πόθεν να πρωτοκινήσωμε τα στρατεύματα. Οι Καλαματιανοί εκατάφεραν τον Μπέη να πάμε εις την Κορώνη διά να μην βάλουν σπαθί οι Τούρκοι εις τους Χριστιανούς˙ εγώ δεν στρέχθηκα, είπα να πάμε εις την παλαιάν Αρκαδίαν, εις το κέντρο, διά να βοηθούμε τους άλλους˙ τότενες τους είπα: "Εάν μου δώσετε βοήθεια από τούτο το στράτευμα, καλώς, ειμή αναχωρώ να υπάγω εις το κέντρο."

Πηγή: Θεόδωρος Γ. Κολοκοτρώνης, Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836, Γ. Τερτσέτης (επιμ.), Αθήνησι, Τύποις Χ. Νικολαΐδου Φιλαδελφέως, 1846, σ. 51-52.

[...] έκοψα ευθύς δυο σημαίαις με σταυρό και εκίνησα. [...] Κινώντας εγώ, είχαν μίαν προθυμίαν οι Έλληνες οπού όλοι με τας εικόνας έκαναν δέησι και ευχαριστήσεις. Μου ήρχετο πότε να κλαύσω... από την προθυμίαν που έβλεπα. Ιερείς έκαναν δέησι. Εις τον ποταμόν της Καλαμάτας ανασπασθήκαμε και εκινήσαμε.

Πηγή: Θεόδωρος Γ. Κολοκοτρώνης, Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836, Γ. Τερτσέτης (επιμ.), Αθήνησι, Τύποις Χ. Νικολαΐδου Φιλαδελφέως, 1846, σ. 52.